ملیکه ی ارض و سماء ، ای زینب امام رضا(ع)-سیدمجید بنی فاطمه

ملیکه ی ارض و سماء ، ای زینب امام رضا(ع)

کی میدونه درد غربت،چه جوری آروم می گیره

کی میدونه ، چقدر سخته، کسی تو غربت بمیره

ای ابر بی بارون ببار،بر دشت و بر هامون ببار

در عزای اون، نیمه جونی، که بین نامردا اسیره

چشم براه یه، آشنا مونده ،تا به راه اون بمیره

ملیکه ی ارض و سماء ، ای زینب امام رضا(ع)

توی مهتاب نگاهت، فقط از شب کینه داره

روی لب های عطش بارش، نوایی دیرینه داره

می ذاره رو خاکا سرش، با ذکر زهرا مادرش

تک ستاره ی، غربت شبهاش ،می رسه آخر به پیشش

مثل بارونه، وقتی می زاره، سر رو دامن حبیبش

ملیکه ی ارض و سماء ، ای زینب امام رضا(ع)

نگاهش می گه که انگار، غروب غم روبروشه

شده کاری ،همون زهری، که یک عمره در گلوشه

حجره شده کرببلا،بالا گرفته روضه ها

چشمه می جوشه، زیر پای این، چشمه ای که روضه خونه

این دم آخر ، از مدینه تا کربلا داره نشونه

ملیکه ی ارض و سماء ، ای زینب امام رضا(ع)

 دانلود مداحی